Pokrycie dachowe

Ciężar pokrycia decyduje o przekrojach i rozstawie elementów więźby dachowej – krokwi, które muszą przenieść obciążenia od całego dachu i przekazać je na ściany budynku, oraz lat, które muszą być na tyle sztywne, aby nie uginały się pod ciężarem dachówek. Im są cięższe, tym krokwie i łaty muszą być większe (a właściwie wyższe, bo to głównie wysokość ogranicza ugięcia) albo gęściej rozstawione. Decyduje o tym konstruktor. Pokrycia
ceramiczne są ciężkie, dlatego w ich przypadku odpowiednie zaprojektowanie więźby jest szczególnie ważne. Wprawdzie tradycyjne konstrukcje oblicza się zawsze z pewnym zapasem i są dość uniwersalne (nadają się i pod pokrycia z blachodachówki, i standardowe dachówki cementowe czy ceramiczne), jednak cięższe pokrycia ceramiczne, jak mnich-mniszka albo karpiówka, mogą okazać się zbyt dużym obciążeniem. Dlatego ewentualne zmiany w projekcie
zawsze należy konsultować z projektantem. Ważne, aby przy określaniu ciężaru nie kierować się wagą pojedynczej dachówki, ale fragmentu gotowego pokrycia. Małe dachówki ważą mniej niż duże, ale do przekrycia 1 m2 dachu zużywa się ich o kilka, a nawet kilkanaście więcej. W rezultacie dach z małych, lekkich elementów okazuje się znacznie cięższy niż ten z dużych. Godne polecenia na dużych połaciach są dachówki wielkoformatowe. Mają one kształt taki jak dachówki zwykłe, nie różnią się też od nich ciężarem, bo są pocienione (nie wpływa to na ich wytrzymałość), są za to od nich
większe. Dzięki temu do przekrycia dachu potrzeba mniej elementów i całość jest lżejsza. Rozstaw łat powinien być dobrany optymalnie do danego rodzaju dachówek, które różnią się wymiarami, układem zamków i powierzchnią krycia. Dobre rozmierzenia dachu pozwala optymalnie dopasować szerokość oraz długość pokrycia i uniknąć niepotrzebnego docinania elementów. W rękach wprawnego dekarza największe możliwości regulacji położenia dają dachówki zakładkowe, które mają zamki pozwalające zsuwać je lub rozsuwać nawet na kilka centymetrów.